Σκοπός του Συλλόγου μας είναι:

Η συλλογή στοιχείων για συγκεκριμένα προβλήματα του χωριού. Η ενασχόληση με θέματα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, όπως επίσης των κοινόχρηστων – κοινοτικών χώρων της κοινότητας, και την προώθηση αυτών στις αρμόδιες αρχές. Η διατήρηση των δεσμών των απανταχού Πετσακιτών με τη γενέτειρα και τις παραδόσεις τους.Η συμβολή στη διατήρηση, την καλλιέργεια και την μετάδοση των ηθών και εθίμων και γενικά των πολιτιστικών στοιχείων, που συνιστούν την πνευματική και πολιτιστική παράδοση των Πετσάκων Καλαβρύτων, για να μεταλαμπαδευτούν αυτά στις νεότερες γενιές.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020

ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΙΑΣΜΕΝΗ.......


......"κυματίζει", δεμένη, στραγγαλισμένη, αιχμαλωτισμένη λίγα μόλις μέτρα δίπλα από το μνημείο Πεσόντων Β' Παγκοσμίου Πολέμου η Ελληνική μας σημαία.

Ως "πρόεδρος" της κοινότητας Πετσάκων, Απόστολε Λαμπίρη, πρέπει να ντρέπεσαι και για αυτό το έργο σου. 

 Οι Έλληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους το ιερό αυτό σύμβολο. Είναι τεράστια η σημασία της ελληνικής σημαίας, καθώς περικλείει στις πτυχές της αγώνες και θυσίες, εκφράζει την εθνική μας ενότητα και δίνει υλική υπόσταση στην έννοια του Έθνους.                                                                                                

Τις τελευταίες ημέρες 3 συνάνθρωποι μας υπηρετώντας την Ελληνική μας σημαία, έχασαν την ζωή τους.


                                    

Εν ώρα καθήκοντος, με την Ελληνική σημαία στο πέτο τους, σκεφτόντουσαν μόνο τον συνάνθρωπο τους και πως θα σώσουν ζωές "ξεχνώντας" τις οικογένειες τους.


Τα μαρτυρικά Καλαβρυτοχώρια έχουν ζήσει με τον πιο βίαιο και απάνθρωπο τρόπο τον θάνατο για αυτή την σημαία. 

Ποταμοί αίματος έχουν χυθεί στα ιερά αυτά χώματα.                                                                                     

Και το ευχαριστώ κάποιον είναι αυτό?

Μπροστά από το κοινοτικό γραφείο των Πετσάκων, ο ιστός έχει γείρει, το Εθνικό μας σύμβολο δεμένο και σκισμένο, λες και είναι φυλακισμένο, λες και είναι παρακατιανό, ξεχασμένο, άστεγο. 

Εσύ κυκλοφορείς ρακένδυτος? Όχι βέβαια, αλλά την σημαία μας την αφήνεις και πεθαίνει γυμνή.

Στην πλατεία του χωριού μόλις 20 μέτρα πιο πάνω υπάρχει το Ηρώο, με τα ονόματα εκείνων, που έφυγαν από το χωριό μας για να πολεμήσουν στην χιονισμένες κορυφές των βουνών της Βορείου Ηπείρου.


 Για εμάς πολέμησαν, για να είμαστε όλοι εμείς σήμερα ελεύθεροι. 

Κάποιοι δεν γύρισαν ποτέ, κάποιων ηρώων μας, τα κόκαλα βρίσκονται θαμμένα σε εκείνα τα βουνά επάνω και το ευχαριστώ του "πρόεδρου" της κοινότητας Πετσάκων, Απόστολου Λαμπίρη είναι να έχει το εθνικό μας σύμβολο σε αυτή την αισχρή και ανήθικη κατάσταση.

Κάθε μέρα πηγαίνεις στο κοινοτικό γραφείο και καλά για να παριστάνεις τον υπεύθυνο του χωριού, δεν ντρέπεσαι να περνάς κάτω από αυτή την σημαία?

Αλλά έχεις να νιώσεις κάτι? Αγάπησες κάτι από τους Πετσάκους, πέρα από την καλοπέρασή σου?  Είσαι 6 χρόνια "πρόεδρος" της κοινότητας, ένα έργο έκανες? Έστω να καθάρισες μόνος σου 2 τετραγωνικά γης από τα ξερά χόρτα, έστω αυτό το έχεις κάνει μια φορά?  Όχι!!!!

Σου παραδώσαμε καινούργια Ελληνική σημαία, αντιανεμική, βάσει των προδιαγραφών που ορίζει ο νόμος και εσύ αμόρφωτο και αγράμματο ανθρωπάκι μας την επέστρεψες πίσω με την δικαιολογία ότι θα βάλεις μια που υπάρχει μέσα στο κοινοτικό γραφείο την 28η Οκτωβρίου. 

Και τι είναι η σημαία?

 Το βύσσινο που φύλαγαν οι γιαγιάδες μας για να το κεράσουνε στους μουσαφίρηδες μια φορά το χρόνο που έκαναν επίσκεψη?????

 Απαιδαγώγητος μια ολόκληρη ζωή, ντροπιάζεις και διασύρεις όχι μόνο την κοινότητα των Πετσάκων, αλλά ολόκληρο τον μαρτυρικό δήμο Καλαβρύτων.

Χιλιάδες αδέρφια μας πεθάναν στην περιοχή, αγκαλιά με την σημαία μας, για να είσαι εσύ σήμερα ελεύθερος  και να παίρνεις τον μισθό σου, κόβοντας βόλτες δεξιά και αριστερά προσπαθώντας να πείσεις κάποιους ότι γνωρίζεις κάτι, έστω ότι ξέρεις να δένεις τα κορδόνια σου λέω εγώ.

Το άρθρο συνεχίζεται.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου